Bezoek aan scouting in Xapuri

Tijdens mijn eerste reis naar Brazilie in 2016 werd ik door de vrijwliggers gevraagd mee te gaan naar xapuri . EEn stadje midden in de amazone in de buurt van de Boliviaanse grens om daar een bezoek te brengen aan de plaatselijke scouting beweging . Om xapuri te berijken toch een autorit van ruim 5 uur . In de ochtend zijn we vroeg vertrokken , en in het begin van de middag arriveerden we in Xapuri. De rit naar Xapuri was lang , maar het landschap in de amazone maakte veel goed . Zachtjes uitgedrukt , geweldig.  Wat voor mij persoonlijk al geweldig was , is dat ik als Hollander de gelegenheid kreeg een reis te maken waarvan ik nooit zou dromen die ooit te kunnen maken.

Xapuri is geen grote stad . In het totaal niet te vergelijken met een stad als Rio Branco . het ligt ver in de binnenlanden van Brazilie . Het aantal inwoners weet ik zo niet . Mijn indruk was een stad waarvan de inwoners het naar onze maatstaven het totaal niet breed hebben . Slechte wegen , armoedige huizen.  Als of je door een documentaire film heen gaat , maar nu beleefde ik het echt. 

En in dit stadje , diep in de binnenlanden van de amazone , jawel ook daar is scouting actief.  De leden , welpen en scouts hadden bij onze aankomst een klein kampje achter de rug. Twee woonhuizen , waarvan de een dienst deed als overnachting plaats , de ander was het woonverblijf van de bewoners die hun terrein beschikbaar hebben gesteld .  Ik keek er beetje met gemengde gevoelens na .  het verblijf van de scouting vereniging in Xapuri viel in het niets bij de luxe die ik in mijn eigen woonplaats gewend ben. Maar toch voor de plaatselijke bevolking als normaal word ervaren.

Wat bij mij zeker indruk maakte was hoe ze twee eenden klaarmaakten voor het avond eten. Het zou hier in Nederland als dierenmishandeling worden gezien , echter daar kennen ze niet anders .  Het is voor hun de realiteit van alle dag . De dieren worden gedood , In een ketel gekookt en daarna geplukt , waarna boven een gasstel de haren er afgebrand worden. 

Axpuri zal bij altijd bij blijven als een klein avontuur , een reis naar het voor mij het grote onbekende aan de andere kant van de wereld. 

Meest recente reacties

20.09 | 21:17

Wilfried, in de ware zin van het woord ben je geen missionaris, maar wel een man met een echte missie. We zijn heel trots op onze neef. Ga zo door kerel, je bent goed bezig, ga zo door!

14.02 | 10:52

Een mooi gebaar om scouts te helpen in andere landen. In Brazilie is in oprichting een nationale organisatie van oud-scouts en oud-gidsen die de Scouting in Brazilie gaan ondersteunen waar mogelijk.

Deel deze pagina